Ah! Yeter artık lanet olası çark
Birisi şu içimdeki durmaksızın dönen çarkı durdursun.Nasıl canımı yakıyor, kalbimi kanata kanata merhamet duymadan nasıl da dönüyor.Öyle böyle bir şey değil arkadaşlar kocaman bir çark.Acımasız..Sarılmak iyi gelir belki de buna.Anladığı dil budur belki.Anladığı dilden konuşmak isterim.Sarılmak isterim.Bi de koklamak.Bütün ormanların veremediği o saf oksijeni o kokuyu içime çekmek isterim.Çok da şey istemedik aslında güzel sevmek istedik sonsuza kadar sevilmek..Gözlerinin güzelliğinde boğulmak nefes bile almadan saatlerce sadece gözlerine bakmak, gözlerinde bulmak yaşamı,sevinci,güzelliği ve de çocukluğu.Acılar gün geçtikçe dinmiyormuş.Büyük bir kandırmacadan öte bir şey değilmiş bu.Yerini fiziksel acılara bırakan bir acıymış kalp acısı.Kalbim yangın yeri derler ya hıh tam da öyle bir şey.İçimde kor kor alevler yanıyor da söndürecek kimsem yok.Kimsem gitti,kimsem bitti.Kaybetme duygusunu o çark her döndüğünde vücüdumun her köşesinde hissettim.Kalbimi kanata kanata döndü de bir duru...