tipi
yüzüne bakıp sen beni üzersin dedim.gözlerinde boğuluyor gibiydim.o anlamadı, ben de sesli söylemedim zaten.ben geceyim sen sabaha karşı olan serinlik.ben boynu bükük papatya sen yıllanmış çınar ağacı.Cemal Süreya'nın dizelerinde sevişmeliydik.duraktaki adam ile kadın biz olmalıydık.sesindeki tipiye tutulan da ben gönlünün odalarında kaybolan da.en çok sen üzme istedim.en güzel sen sev.lakin ümit şimdi tabağın sonunda kalan bir kaç pirinç tanesi kadar.sen beni üzersin ne senin haberin olur bundan ne de dünyanın.içim içim yanar alev olurum.ne seni yakarım ne dünyayı.kendi eksenimde kendimi yakarım da sen beni üzersin bilirim.