eteklerime papatyalar topladım.

Yol aldıkça dikenlerin ayaklarını daha çok kanatmaya başlamasıdır hayat.Canın yandıkça, daha çok yandıkça, daha da çok yandıkça yolun sonundaki huzuru düşünürken ciğerinin sökülürcesine canının yanmasıdır.Fırtınalar sağdan sola tokatlarken tutunacak o dalı bulamamaktır hayat, bazen de o dalın seni ensenden yakalamasıdır.Merdiveni hem çıkmak hem inmektir.Kavonaza hapsolmuşum sanıp koca bir evrende var olmaktır.Karanlık, ıssız yolları içindeki kurbağayla yürürken en büyük cesaret kaynağının o kurbağa olmasıdır.O kurbağının ta kendisi aslında  senin olmandır.Hayat piyanonun hem tuşlu hem telli olmasıdır.Kandırmaca, aldatmaca bir miktar da ağlatmacadır.Hayat yolun sonu, yolun ta kendisidir.

Sığamamak.Bir eve bir şehre sığamamak.Fazla gelmek.Kendine bile sığamamak.Koca koca dağların tam ortasında kalakalmak.Çekip gitmek istemek de yollara sığamamak.Bir de en sevdiğin yere sığınamamak.Kalbini kalbine sığdırmak.Aynı şehre sığdırılamamak.Sığınağına ulaşmaya çalışmak.Koşmak, koşmak ve koşmak..Ellerini hissettiğin an minicik alana sığabilmek.

İçimdeki hücreler kıpır kıpır.Yanında kalamamanın eksikliğiyle başa çıkmaya çalışıyorum.Kalbimden kalbine titreşimler göndermeyi deniyorum.Beni hisset.Gözlerimi gör baktığın yerde.Güçsüzlüğüme sarıl.Çırılçıplaklığımı gizle devasa bedeninle.Kalbinle ısıt üşüyen yerlerimi.Dağlar aştığımı yollar geldiğimi unuttur bana.İçinden ver bi tutam.Gözlerinden, ellerinden, dudaklarından.İçimden al.Kal orada.Yağmurun yüzüme vurmasını engelle.Sırılsıklamım.Avuç içlerinle kurut beni.Canımı canına kat.Canımdan canına al.Gocunmam.Yeter ki yaşa.Bizi,aşkı yaşa.Gökyüzüne bak şimdi.Gülümse.Kendin için,benim için ve bizim için.Çimlerde yürü.Derin nefesler al.Güzel kokular duy.Gökyüzünü hisset.Beni hisset.Hislerinle yaşa.

Tek dayanağı da yıkılır gibi yaptığında çökmüş hisseder insan.Tuttuğu ellerin titrediğini hissettiği an kopar tüm film.Şu mutfağın sarı ışığında ağlaya ağlaya içeriye kahve yapılan günleri teker teker hatırlatır hayat zamanı geldiğinde.Ama iyi ama kötü günler yaşarken.Daha kötüsünü yaşatmasın!Tek dileği kötüsü olsa bile daha kötüsü olmasın diyen insanların güçleri nerededir.1 ile 5 arasında bir puan vermek gerekirse eğer daha kötüsü de gelse de başım üstüne göğüslerim diyene kaç puan verirsiniz.Güçlü olmak ya da güçsüz olmak bi boka yaramayan iki özellik.Olmak ya da olmamak bütün mesele değil’miş.Bütün mesele neymiş?Kaçırdığımız nokta da o imiş.

‘İyi ki varsın’larımız gün gelir yok olurlar.Kendileri kopardıkları için solan çiçeklere sitem ederler.E ama sen yaptın dediğinde de ama o da böyle böyle bla bla bla.Görüyoruz.Biliyoruz.Bu evrende ne kadar da yalnızlıkla dostuz.Eskiden şöyleydi böyleydiciler yok olurlar puf.Yaşamak güzel.Zaman nankör.Unutulur gider.Gökyüzüne birlikte baktığınız gözler gün gelir başka gökyüzüne kayar.Sevdiklerinizle aynı gökyüzüne bakmanız dileğiyle.

Geceme düşen fotoğrafına bakakaldım.Gecenin en siyahında en beyaz fotoğrafına.Seni izledim karların boyunca uzanan beyazlığında.Gökyüzündeki en parlak yıldızın ışıltısında seni izledim.Gözümü alamadığım dokunulamayası temiz bir bulut, duymaya doyulamayası bir kahkaha, yazmaya başlanılamayası açık bir sayfaydın beşiğinde.Aldım soğukluğunu, aldım kollarıma seni.Soğukluğunun tezatı sımsıcaklığını en içime aldım.Sarıp sarmalayamam,bilemedim.Öyle sandım.Salladım hafifliğini hayatımın dört yanına.Ne istersin, nereye gidelim diye soramadım sana.Affet.Affet-ersin bilirim.Ben de aldım kollarıma seni, göğsüme kattım.Donuktun hatırladığım,nefessizdin her ziyaretimde olduğun gibi.Bu geceme düşen fotoğrafına bakakaldım.Bunca hissedişin sebebi olmalı.Hayatıma dokunan bir elin olmalı, sırtımı sıvazlayan.Sen ki gittiğin gün akın akın geldiysen bilirsin.Sen ki gittiysen bir sebebi olmalı.Sen ki...Nereye gidelim diye soramadım sana affet.

Onların aksine sen daha da yaklaşmış olursun gidince, inanırım. Şurada bir yerdesin işte. Belki gözlerin bana dönük oturmuş yerde, belki dans ediyor yine bir yerlerin üzerinde. Oradasın ve ben çevirir kafamı görürdüm dönmese de, artık bir daha ki sefere. Ne de olsa yarın var, yarını var artık. Seninle birlikte her günün ertesi var daha nasıl anlatırım? Alıp denize atayım kendimi, yine de boğulmam sende kaybolduğum gibi. Dalgalara katayım, yine de yenik düşmem senin bahçende düştüğüm gibi. Zaten n'apsam kaçamadım senden. Hayat boyu onca soruyla boğuşup galip çıktım ama bir senin sustuklarına yenildim. Çünkü sen güçlüsün. Sen; onu, bunu, beni, herkesi yenersin sen. Sen hep bana kitap okuduğunda olduğum kadar güçlüsün. Sen güçlüsün ve ben sana yenildim. Bana kitap okur musun şampiyon?                                                           ...

Aşık olmuşsun.Mide bulandıran, kilo verdiren, halsiz bırakan, burun kanatan bir aşk hortumunun içinde savrulmuşsun.Korktuğumda saklandığım o dolaba sen saklanmışsın bu sefer.Gel, sana da yer var zaten burada.Kalabalık etmezsin.Yerin hep buradaymış zaten.Parmak uçlarına iğneler batmış.Cam kırıklıkları üstünde yürümüşsün.Kan aktıkça yaşadığını hissetmişsin.Korkudan tir tir titreyen kocaman yüreğin ağır gelmiş, ama eksik parça tamamlanmış.Kolay değil dopaminin yükselmiş.Kimyan bozulmuş.DNA’ların asıl şimdi olması gerektiği gibiymiş.Kalbinin buz deposu olan o odadaki buzlar erimiş.Kendini kaybetmekten korkmuşsun ama kaybetmişsin.Hortum seni hapsetmiş.Çırılçıplaklık hissi eriyen buzların içinde üşütmüş seni.Savunmasız hissetmişsin.Çırılçıplak.Yataktan çıkamayacak kadar çıplakmışsın.Ama kimse fark etmemiş.Gömmüşsün kafanı yorganın altına.Hala çırılçıplak hissetmişsin.Meğer çırılçıplaklık aşk’mış.N’oluyor yahu diyemeden acaba mı demişsin.Emin olmuşsun.Aşk hem acabadır hem emin olmaktır.İkisi...