yirmisekizocak
Geceme düşen fotoğrafına bakakaldım.Gecenin en siyahında en beyaz fotoğrafına.Seni izledim karların boyunca uzanan beyazlığında.Gökyüzündeki en parlak yıldızın ışıltısında seni izledim.Gözümü alamadığım dokunulamayası temiz bir bulut, duymaya doyulamayası bir kahkaha, yazmaya başlanılamayası açık bir sayfaydın beşiğinde.Aldım soğukluğunu, aldım kollarıma seni.Soğukluğunun tezatı sımsıcaklığını en içime aldım.Sarıp sarmalayamam,bilemedim.Öyle sandım.Salladım hafifliğini hayatımın dört yanına.Ne istersin, nereye gidelim diye soramadım sana.Affet.Affet-ersin bilirim.Ben de aldım kollarıma seni, göğsüme kattım.Donuktun hatırladığım,nefessizdin her ziyaretimde olduğun gibi.Bu geceme düşen fotoğrafına bakakaldım.Bunca hissedişin sebebi olmalı.Hayatıma dokunan bir elin olmalı, sırtımı sıvazlayan.Sen ki gittiğin gün akın akın geldiysen bilirsin.Sen ki gittiysen bir sebebi olmalı.Sen ki...Nereye gidelim diye soramadım sana affet.