bireycik.
bir canlı üretiyorsun ve onun dünyaya gelişine sebep oluyorsun. evet sebep oluyorsun. sonra onun sahibi olup ona bir isim veriyorsun. kendi hayat pencerenden yetiştirip içinden bir sen daha çıkarıyorsun. yemek yemeyi, gülümsemeyi, yürümeyi ve daha birçoğunu sen öğretiyorsun. sonra da bir birey olsun diye çabalıyorsun. kendi ayakları üzerinde dursun. aman düşmesin ben tutarım, aman yanılmasın, aman üzülmesin. işte hatalar zinciri burada başlıyor. hata yapmasına izin vermeyerek. sanki kendin büyürken hiç hata yapmamışsın gibi. hayır hayır niyetin kötü değil üzülmesin istiyorsun ama sonuca müdahale ediyorsun. tüm bildiklerini ona öğretip senin gibi olsun senin gibi düşünsün istiyorsun. ama güçlü de olsun istiyorsun. sanki sen tüm bildiklerini anne babandan öğrenmişsin gibi o seninkilerle senin pencerenden baksın istiyorsun. sonra yetiştirdiğin birey kendi çizgisinde yürümek istediğinde afallıyorsun. seni anlıyorum. çünkü sen baktın ona sen büyüttün sen kıyamadın ama şimdi o sana kıyı...