eteklerime papatyalar topladım.

 Küçük kızım. Seni yeniden ben büyüteceğim. Ağladığında ben pışpışlayacağım sırtını. Ağlaman bitene kadar sarılacağım sana söz veriyorum. Yeter artık demeyeceğim sus demeyeceğim buna mı ağlıyorsun demeyeceğim sadece hislerini yaşamana ve onları anlamlandırmana izin vereceğim. Sen bana sıkı sarıldıkça ben sana izin verdiğin kadar daha sıkı sarılacağım. Sonra gözyaşlarını silip her hissini tek tek çözümleyeceğiz birlikte. Nefesini birlikte düzenleyeceğiz. Birlikte rahatlayacağız. Ben öğreticem sana bisiklet sürmeyi. Tek başına bir ayağını kaldırıma koyarak öğrenmeyeceksin. Ben tutucam arkandan. Sen bırak diyene kadar bırakmayacağım. Kendine güvenip ben hazırım diyene kadar elim hep arkanda olacak. Düşmeyi öğreteceğim sana. Düşebilirsin bu çok normal. Ama kalkmayı ve yeniden başlamayı ben öğreteceğim sana. Saçlarını kısacık kestirmicem mesela. Sen istediğin kadar uzatabilirsin. Her gün nasıl istersen öyle yapacağız saçlarını. İstediğin gibi örüp istediğin gibi iki yandan toplayıp iste...

 uzuuun zamandır yazmıyordum.beynimin içindeki susmak bilmeyen konuşkan tarafım fazla olmaya başlayınca bari yazayım dedim.işte buradayım.kendi kendime çok konuşuyorum son zamanlarda.bir aralar acaba deliriyor muyum diye düşünüyordum bu yüzden ama geçen gün kendi kendime şunu söyledim; kendi kendine konuşmayan insanlar delidir asıl, kendini tanımaz, bilmez, zihni kocaman bir boşlukla doludur, sorgulamaz. sonra kendimin şu anki halinden memnun olduğumu farkettim. evet birçok hayalim gerçekleşmiş değil henüz ama hepsini gerçekleştirmek için o kadar büyük bir güç var ki içimde içim içime sığmıyor, taşıyor. kendimle gidecek çok yolum var daha. ama buraya kadar da yine iyi geldim. tebrikler canım kendim. ne zaman kendimi ne kadar sevdiğimi hatırlasam hayat benim için bambaşka bir yer oluyor. kafa tutasım geliyor her şeye. kafa tutabilen insanların kazandığı bir evrende yaşıyoruz. ailesine, sevdiklerine, işine ve bazen de kendi kendine kafa tutabilmeli insan. ben bu hayata bir defa geliy...